Ruski bunt. Nadzieja czy desperacja?
„Nie daj Bóg, widzieć ruski bunt, tak bezmyślny i okrutny” – pisał Aleksander Puszkin o powstaniu Jemieliana Pugaczowa, które w XVIII w. zachwiało tronem Katarzyny II. Dlaczego jednak wieszcz nadał walce o sprawiedliwość tak negatywny wydźwięk? Wyjaśnienia należy szukać we wzajemnych relacjach państwa i społeczeństwa.
W poszukiwaniu Adama i Ewy
Ludzkość żyje w głębokim przekonaniu o swojej różnorodności etnicznej. W ciągu ostatnich 10 tysięcy lat, czyli zaledwie w ułamku czasu istnienia naszego gatunku, podzieliliśmy się na rasy, narody, kultury i państwa. Ale w świetle współczesnych badań antropologicznych i genetycznych jest to całkowicie pozbawione sensu.
Tablice Tchorka. Upamiętnienie miejsc męczeńskiej śmierci mieszkańców Warszawy
Na przełomie lat 40. i 50. XX wieku w Warszawie rozmieszczono setki tablic wykonanych według projektu rzeźbiarza Karola Tchorka. Miały upamiętniać miejsca zbiorowych egzekucji dokonywanych na ludności cywilnej przez niemieckiego okupanta w czasie II wojny światowej na terenie całego miasta. Do naszych czasów przetrwało zaledwie 167 tablic. Fundacja PGE prowadzi projekt „Tablice Pamięci”, którego celem jest wyeksponowanie i nadanie należnej czci miejscom męczeństwa i heroizmu Polaków.
Nowy świat Wielkiego Brata
W wywiadzie dla „Rzeczpospolitej” Marcus Brauchli, były redaktor naczelny „The Wall Street Journal” i redaktor wykonawczy „The Washington Post”, członek rady nadzorczej Gremi Media SA, wypowiada zdanie, które – wszak wypowiedziane przez eksperta tej klasy! – budzi grozę: „Twierdzę, że Facebook był strasznie destrukcyjny dla demokracji i samej istoty wolności słowa na rynku idei”.
Dzieciństwo według cywilizacji Zachodu
Od początku wojny w Ukrainie zginęło co najmniej kilkaset dzieci, tysiące odniosło rany, a miliony musiało szukać schronienia poza granicami ojczyzny. W Afryce każdego dnia najmłodsi umierają z głodu i braku opieki medycznej. A przecież czas dzieciństwa jest najwyższą wartością, a dziecko to najcenniejszy uczestnik życia społecznego – przynajmniej w teorii.
Cywilizacja nam odjeżdża
Kto z nas jako dziecko nie stał na peronie i z rozdziawioną buzią nie patrzył na odjeżdżający pociąg? A starsi z nas to pewnie jeszcze podziwiali dymiącą lokomotywę. Co za widok dla małego dziecka! Potężny stalowy pojazd z gracją opuszczający stację, jadący ku lepszemu światu...
Polecane
Cywilizacja nam odjeżdża
Kto z nas jako dziecko nie stał na peronie i z rozdziawioną buzią nie patrzył na odjeżdżający pociąg? A starsi z nas to pewnie jeszcze podziwiali dymiącą lokomotywę. Co za widok dla małego dziecka! Potężny stalowy pojazd z gracją opuszczający stację, jadący ku lepszemu światu...
Podziel się z nami swoją opinią