Po tomach poświęconych czasom piastowskim i Rzeczypospolitej szlacheckiej oraz epoce zaborów to już trzecia część monograficznej opowieści o historycznych przemianach roli alkoholu w polskim życiu społecznym. Okres I wojny światowej i dwudziestolecia międzywojennego Besala opisuje równie barwnie jak wcześniejsze etapy dziejów Polski, niezmiennie także opiera swój wywód na obfitym materiale źródłowym, ze szczególnym uwzględnieniem dokumentów osobistych, a więc pamiętników, dzienników i dzieł wspomnieniowych. Ale ten tom wzbogacony jest o ton głębszy – autor konsekwentniej niż w poprzednich książkach przyjmuje perspektywę, którą określić można jako antropologię życia codziennego. A zatem temat alkoholu osadza w szerokim kontekście obyczajowości, uwarunkowań ekonomicznych, relacji międzyludzkich, wzorców i norm uchwyconych w rzeczywistości poszczególnych warstw i środowisk społecznych, takich jak chłopi, robotnicy, rzemieślnicy, zawodowi kierowcy, wojskowi, politycy, dziennikarze czy artyści, a nawet „profesje” z marginesu społecznego. Dzięki temu praca Basali nie jest jedynie przeglądem zagadnień i danych związanych ze spożywaniem alkoholu w omawianym przez autora okresie, ale panoramicznym obrazem zjawiska kulturowego i, w pewnym stopniu, kulturowym portretem tych lat. Całość okraszona została solidną porcją anegdot, które i dopełniają obrazu, i uatrakcyjniają lekturę.