Książka Ewy Jałochowskiej to bogato ilustrowana literacko-biograficzna perła. Z jednej strony autorka przybliża mało znane, a niekiedy niezbyt chwalebne oblicza wybitnych Polaków, z drugiej – czytelnik może poznać niełatwe życie braci i sióstr największych sław. A przy tym Jałochowska, korzystając z zachowanych pamiętników i listów, zdecydowała się na ciekawy zabieg stylistyczny: o każdej z wybranych przez siebie osób opowiada z punktu widzenia bohatera lub jego rodzeństwa, w formie fabularyzowanych wspomnień, co pozwala czytelnikowi przenieść się w odległe czasy i wniknąć w myśli i emocje, jakie mogły się rodzić w sercach i umysłach wybitnych polskich pisarzy, muzyków, malarzy, polityków. Autorka skupia jednak swą uwagę na rodzeństwie sław, które zwykle żyło w cieniu geniuszy – wcale niekoniecznie mniej zdolne, ale albo mniej przebojowe, albo mniej hołubione przez rodziców, albo mające mniej szczęścia, często zaś całe swoje życie poświęcające sławnemu bratu lub siostrze. „Bronisława z oddaniem pomagała Marii Skłodowskiej-Curie. Ludwika Chopin do ostatniej chwili siedziała przy łóżku umierającego brata. Ale Izabela Boznańska nie kryła złości. Nienawidziła sukcesu Olgi i nienawidziła samej siebie”. Niezwykle ciekawe są też rozdziały poświęcone trudnym relacjom rodzinnym Bolesława Prusa, braciom Mickiewiczom i Helenie Sienkiewicz, młodszej siostrze „krzepiciela polskich serc”.