W „Prologu” do najnowszej publikacji Paula M. Cobba czytamy: „Historia opowiedziana w tej książce niemal całkowicie opiera się na oryginalnych źródłach islamskich i ma na celu pokazanie, jak wydarzenia te odbierali sami średniowieczni muzułmanie. (…) Większość historii krucjat jest spisana z perspektywy, którą można nazwać »tradycyjną«. Chociaż składa się na nią wiele różnych poglądów i interpretacji, to analizuje ona krucjaty niemal wyłącznie jako część historii Europy i mocno opiera się na źródłach europejskich”. W efekcie znaliśmy dotychczas jedynie punkt widzenia świata Zachodu. Natomiast – jak dowodzi autor – „arabskie źródła postrzegają inwazję na Lewant podczas pierwszej krucjaty jako kolejny przejaw europejskiej agresji, która rozpoczęła się całe dekady wcześniej, w XI wieku, na terenie Hiszpanii i Sycylii”. Co nie mniej ciekawe, „najważniejszym czynnikiem w religijnej historii islamu w tym okresie raczej nie były krucjaty, ale zbiór nowych postaw, interpretacji i reform prawa, teologii oraz kultu, określany mianem »sunnickiego odrodzenia«. W kontekście takiego myślenia chrześcijanie, żydzi czy też przedstawiciele heretyckich islamskich ruchów niemal zawsze stawali się dogodnym celem”. Przyjmując taką perspektywę, autor podjął się interpretacji postaw muzułmanów w przeszłości, stara się też przybliżyć nam złożone oblicze cywilizacji islamskiej.