48 godzin, które zmieniły bieg wojny
Jak wyglądał świat przez dwie doby, które poprzedziły wybuch powstania warszawskiego? Co się działo na świecie i dlaczego warszawiacy mieli prawo wierzyć, że warto stanąć do walki zbrojnej z okupantem? Oto ostatnie chwile przed Godziną „W”
Mecenasem Tematu numeru jest PZU
Komentarze
Michał Wednesday, July 31, 2019, 1:29 PM
Wasz cyt.: Siły niemieckie – wojsko lądowe, formacje przeciwlotnicze i lotnicze, oddziały tzw. własowców, różne formacje policyjne i SS, wszystkie w pełni uzbrojone, dysponujące czołgami, artylerią oraz samolotami liczyły 1 sierpnia 1944 r. co najmniej 33,5 tys. ludzi, z czego 6500 na praskim brzegu Wisły. - NO MOŻE NIEZUPEŁNIE "WŁASOWCÓW" BO : CYTUJĄC: https://www.historia.gildia.pl/wiek-xx/wojskowosc/ii-wojna-swiatowa/wlasowcy-w-powstaniu-warszawskim - Własowców" nie było w Warszawie "Własowców" walczących przeciwko powstaniu nie było i być nie mogło w stolicy. Nadal wątpiącym przedstawimy kilka faktów z dziejów "własowców" jak potocznie określa się Siły Zbrojne KONR ("Komitet Oswobożdenija Narodow Rossiji") pod dowództwem eks-generała lejtnanta Armii Czerwonej Andrieja A. Własowa, który nigdy nie przywdział munduru niemieckiego generała. Po pierwsze, Własow został wzięty do niewoli 12 lipca 1942 roku. Zaproponował utworzenie sprzymierzonej z Niemcami Rosyjskiej Armii Wyzwoleńczej (ROA - Russkaja Oswoboditielnaja Armia), która to nazwa była wykorzystywana w nazistowskiej propagandzie. Własow stawiał sobie trzy podstawowe cele: obalenie "Stalina i jego kliki", zniszczenie bolszewizmu i zawarcie honorowego pokoju z Niemcami, stworzenie w przyjaźni z Niemcami i innymi narodami Europy, nowej Rosji bez bolszewików i kapitalistów. Po zredagowaniu manifestu i podpisaniu go w Berlinie 27 grudnia 1942 r., manifest został rozrzucony na terenach okupowanych jako Deklaracja Smoleńska (13 stycznia 1943). Po drugie, jednostki, nazywane rosyjskimi lub wschodnimi, formowano w składzie Wehrmachtu od początku 1942 roku. Większość żołnierzy jednostek wschodnich stanowili Rosjanie i Ukraińcy. Jednakże dość powszechne używanie przez wiele rosyjskich, kozackich i ukraińskich jednostek Osttruppen oznak naramiennych ROA, spowodowało zaistnienie w powszechnym odbiorze pojęcia "własowiec" jako synonimu obywatela ZSRR w niemieckim mundurze19. Po trzecie, do koncepcji utworzenia dowodzonych centralnie jednostek rosyjskich Niemcy wrócili dopiero 16 września 1944 roku. Podczas spotkania Heinricha Himmlera z Własowem, Reichsführer SS wyraził zgodę na utworzenie Komitetu Wyzwolenia Narodów Rosji i zaakceptował sformowanie Sił Zbrojnych KONR (początkowo dwie dywizje)20. Pierwszą jednostką Sił Zbrojnych KONR była 600. Dywizja Piechoty Wehrmachtu (1. Dywizja KONR) pod dowództwem początkowo pułkownika Bojarskiego, a następnie generała majora Siergieja K. Bunjaczenki. Jej formowanie z rosyjskich i ukraińskich batalionów Osttruppen i żołnierzy z rosyjskich 29. i 30. dywizji Waffen-SS na poligonie Münsingen trwało od listopada 1944 do wiosną 194521. Drugą jednostką była 650. Dywizja Piechoty Wehrmachtu (2. Dywizja KONR). Na poligonie Heuberg od marca 1945 roku szkolili się żołnierze z rozformowanych batalionów Osttruppen oraz ochotnicy spośród robotników przymusowych22. Dowódcą dywizji został generał major Grigorij A. Zwierjew. Przewidywano, że jednostka ta osiągnie gotowość bojową do czerwca 1945. Trzecią wielką jednostką wojsk KONR miała być 599. Brygada Grenadierów powstała w Danii w kwietniu 194523. Jej dowódcą był generał major Wilhelm von Henning. Jednakże ta wielka jednostka nigdy nie została podporządkowana Własowowi. Potrzeba użycia coraz większej liczby jednostek mogących zwalczać sowieckie czołgi zaowocowała sformowaniem Brygady Przeciwpancernej "Russland". Składała się ona z 10., 11., 13. i 14. oddziałów przeciwpancernych i dowodzona była początkowo przez majora Wtorowa, a następnie przez podpułkownika Gałkina24. Poza jednostkami bojowymi istniała również Brygada Zapasowa (dowódca pułkownik Samuił T. Kojda) i szkoła oficerska. Dalsze dzieje tych sił, to nieudana próba likwidacji przyczółka sowieckiego na południe od Kostrzynia przez 600. dywizję, dołączenie do dywizji 1604. pułku piechoty, ostatecznie dotarcie do północnych Czech, pomoc i udział w walkach Powstania Praskiego (poległo około 300 własowców w dniach 5-7 maja 1945), wycofanie się z Pragi i tragiczno-gorzki los po wojnie czyli eksterminacja w Gułagu ponad połowy z nich. Tragiczne losy powstania warszawskiego odcisnęły się w historii Polski. Dlatego tak ważne jest, aby ta krwawa karta dziejów wojennych została oczyszczona z niedomówień i błędnych poglądów, zaś heroiczny wysiłek Armii Krajowej opisywały wiarygodnie współczesne opracowania. Przede wszystkim chodziło nam o naprawienie pokutującego od ponad 60 lat mitu własowców, Kałmuków i Ukraińców mordujących Warszawiaków. Nieznacznie zmieniła sytuację monografia Normana Daviesa, potwierdzająca, że nie było "własowców", a z drugiej strony przyniosła kolejne niezręczności w opisach ówczesnej rzeczywistości. M. in. Brytyjczyk wysunął tezę, że Kozaków ściągnięto do Warszawy z dalekich Włoch, a na wyposażeniu Dywizji Pancernej SS (sic!) "Hermann Goering" miały być czołgi Pz. Kpfw. VI "Tiger". Mamy nadzieję, że naszym artykułem przyczynimy się do bardziej wyważonego odbioru postaci Własowa oraz oddziałów współpracujących z III Rzeszą. Wymaga tego rzetelność historyczna i obiektywna prawda, niemiłosiernie fałszowana przez dziesięciolecia "realnego socjalizmu".
Redziosław Wednesday, August 14, 2019, 7:29 PM
1. 29 lipca 91 korpus nie przekroczył Wisły, jego próby forsowania rzeki zakończyły się tego dnia niepowodzeniem. Opanowano wyłącznie jedną z wysep. 2. W 91 korpusie strzeleckim nie było 317 Dywizji Strzeleckiej. 3. Ani w dniu 30 ani 31 lipca nie zdobyto Janowca. 4. 16 Korpusem pancernym nie dowodził generał Dubow. 5. W 2 APanc nie było 10 Korpusu Pancernego 6. 2 APanc nie podlegała latem 44 roku żadna dywizja kawalerii. 7. 2 Korpus Kawaleri Gwardii nie obsadził w opisywanym czasie linii Wisły. 8. Choć w Warszawie walczyło wielu obywateli ZSRR, w wielu rozmaitych formacjach to nie było wśród nich Własowców. 9. 11 Brygada pancerna nie składała się z trzech pułków czołgów, trzech pułków dział pancernych. 10. 11 Brygada była brygadą "Gwardii" podobnie jak 8 Gwardyjski Korpus Pancerny i 2 Gwardyjski Korpus Kawalerii. W Armii Czerwonej występowały jednocześnie związki o tej samej numeracji gwardyjskie i niegwardyjskie, czasami w tych samych bitwach jest to zatem błąd rzeczowy. 11. Podany skład 1132 Brygady Grenadierów jest niepoprawny. 12. W całym kalendariu czas moskiewski jest pomieszany z czasem polskim, zatem liczba godzin kalkulowana do wybuchu walk jest nieprawidłowa. I tak można wymieniać bez końca..., niestety ... 13. Jeśli autor dysponuje treścią politycznego rozkazu Stalina z 31 lipca z godziny 23.00 (lub 22.00), sygnaturą tego dokumentu lub jakimkolwiek źródłem potwierdzającym istnienie takowego dokumentu, to jest gorąco proszony o opublikowanie tych informacji. Ten tzw. polityczny rozkaz jest dokumentem dla historii Polski zbyt drogocenny, aby fakt jego istnienia dalej ukrywać, kraj czeka od klikudziesięciu lat na jednoznaczne potwierdzenie niniejszych informacji. Natomiast jeśli powyższa informacja jest tylko hipotezą autora to następnym razem proszę o dodawanie w środku zdania słów lub zwrotów takich jak: "hipotetycznie", "prawdopodobnie", "z moich analiz wynika, że", itp., jak na historyka przystało, no i generalnie proponuję budowanie zdań twierdzących, opartych na domysłach w nieco mniej kategoryczny sposób. A chwilowo to niestety należy tę informację traktować jako zupełnie wyssaną z palca, podobnie zresztą jak informacje innych historyków o rozkazach politycznych Stalina wydanych 1, 2, 3, czy 5 sierpnia itp. Po co robić ludziom wodę z mózgu i , zamieniać hipotezy w pewne i twarde fakty.
Redziosław Friday, August 23, 2019, 11:32 PM
Chciałem skorygować nieco moją wypowiedź, tzn. w pkt. 6., z rozpędu wpisałem niepotrzebne słowo "latem". Oczywiście przez pewien czas w lipcu 1944 2 APanc podlegały związki 7 GwKawK. Natomiast w okresie opisanym przez autora, jak i w trakcie całego powstania żadna dywizja kawalerii nie podlegała tej armii.