Wydawnictwo o charakterze albumowym przedstawia ich historię, związaną z polskim i węgierskim dziedzictwem. Autorzy opisują architektoniczne przemiany obu budowli oraz działalność ich właścicieli.

Oba zamki znajdują się na Spiszu, w krainie historycznej, podzielonej dziś między Polskę i Słowację, przez wieki należącej do królestwa Węgier. Przez ponad 300 lat (1412–1772) kilkanaście miast spiskich wraz  z okolicami należało do Polski, w tym Lubowla i jej zamek, wzniesiony przez węgierskiego króla Andrzeja III. Spiskimi starostami byli Lubomirscy. Podczas potopu szwedzkiego w zamku Lubowla przechowywali polskie klejnoty koronacyjne. Ostatnimi właścicielami lubowelskiego zamku, aż do 1944 roku, byli Zamoyscy. Z kolei niedzicki zamek do tego samego czasu był we władaniu węgierskich rodzin, m.in. Berzewiczych, Palocsayów, Salamonów. Dziś w obu zamkach, intensywnie restaurowanych po II wojnie światowej, mieszczą się muzea.     —t.m.

Miroslav Števik, Tadeusz M. Trajdos, Siedem wieków zamków Lubowla  i Dunajec, Stowarzyszenie Historyków Sztuki